Hangul♫ 보이지 않니 나의 뒤에 숨어서 바람을 피해 잠을 자고 있잖아 따뜻한 햇살 내려오면 깰꺼야 조금만 기다려 겨울오면은 우리 둘이서 항상 왔었던 바닷가 시린 바람과 하얀 파도는 예전 그대로 였지만 나의 곁에서 재잘거리던 너의 해맑던 그모습 이젠 찾을 수 없게 되었어 아무도 없는 겨울의 바닷가 너무나 슬퍼보인다고 우리가 바다 곁에서 친구가 되자고 내 등에 숨어 바람을 피할 때 니 작은 기도를 들었지 언제나 너의 곁에 우리 항상 함께 해 달라고 거친 파도가 나에게 물었지 왜 혼자만 온 거냐고 넌 어딜 갔냐고 보이지 않니 나의 뒤에 숨어서 바람을 피해 잠을 자고 있잖아 따뜻한 햇살 내려오면 깰꺼야 조금만 기다려 다시는 너를 볼 수 없을 거라는 얘기를 차마 할 순 없었어 하지만 나도 몰래 흘린 눈물 들킨 거야 그녈 절대로 찾을 수 없다고 나를 스쳐갔던 바람이 말했나봐 어딜가도 그녀 모습 볼 수가 없다고 내게 말했나봐 어딜갔냐고 말을 하라고 자꾸만 재촉하던 바다가 결국엔 나처럼 눈물이 되고야 말았어 하얗게 내린 바다의 눈물로 니 모습 만들어 그 곁에서 누워 네 이름을 불러봤어 혹시 너 볼까봐 녹아버릴까 걱정이 됐나봐 햇살을 가린 구름 떠나질 않잖아 *너없는 바다 눈물로만 살겠지 거칠은 파도 나를 원망하면서 너 없이 혼자 찾아오지 말라고 널 데려오라고 니 모습 볼 수 없다 해도 난 알아 내볼에 닿은 하얀 함박눈 촉촉한 너의 입맞춤과 눈물이라는 걸 * 반복 ======== Roman♫ Boiji anhni naye dwiie sumeoseo barameul pihae jameul jago itjanha Ttatteuthan haessal naeryeoomyeon kkaelkkeoya jogeumman gidaryeo Gyeoulomyeoneun uri duriseo hangsang wahsseotdeon badatka Shirin baramkwah hayan padoneun yejeon geudaero yeotjiman Naye gyeoteseo jaejalkeorideon neoye haemalgdeon geumoseub Ijen chajeul su eoptke dweheosseo Amudo eomneun gyeoulye badatka neomuna seulpeoboindago Uriga pada gyeoteseo chinguga dwehjago Nae deunge sumeo barameul pihal ttae ni chageun gidoreul deureotji Eonjena neoye gyeote uri hangsang hamkke hae tallago Geochin padoga naege mureotji Waeh honjaman on geonyago neon eodil kannyago Boiji anhni naye dwiie sumeoseo barameul pihae jameul jago itjanha Ttatteuthan haessal naeryeoomyeon kkaelkkeoya jogeumman gidaryeo Ttashineun neoreul bol su eopseul keoraneun yaegireul chama hal sun eopseosseo Hajiman nado mollae heullin nunmul deulgin geoya Geunyeol jeoldaero chajeul su eoptdago Nareul seuchyeogatdeon barami marhaennabwah Eodilkado keunyeo moseub bol suga eoptdago Naege marhaennabwah eodilkannyago mareul harago Jakkuman jaechokhadeon badaga kyeolkugen nacheoreom nunmuri dwehkoya marasseo Hayahke naerin badaye nunmullo ni moseummandeureo Keu gyeoteseo nuwo ne ireumeul bulleobwahsseo hokshi neo bolkkabwah Mogabeorilkka keokjeongi dwaehnnabwah haessareul karin gureum tteonajiranhjanha Neoyeomneun bada nunmulloman salketji geochireun pado nareul wonmanghamyeonseo Neo eobshi honja chajaoji mallago neol deryeoorago Ni moseub bol su eoptda haedo nan ara Naebore daheun hayan hambannun chokchokhan neoye ibmajchumkwah nunmuriraneun geol Neoyeomneun bada nunmulloman salketji geochireun pado nareul wonmanghamyeonseo Neo eobshi honja chajaoji mallago neol deryeoorago Cre: www.ohmyitskpop.com =========== Eng♫ When winter came, we always went to the seaside The cold wind and the white waves are the same as before but Your bright and cheery nature that chattered next to me Is now nowhere to be found You said that the winter sea, that had no visitors, looked so sad And said that we should stay with it and be the sea's friend When you hid behind me to avoid the wind, I heard your small prayer Asking for us to always be together by your side The rough waves asked me Why did I come alone and where you were Can't you see - she is behind me Avoiding the wind and fast asleep When the warm sunlight falls, she will wake, just wait a little bit I couldn't bear to say that I can't ever see you again But without knowing, my shedding tears have been caught I guess the passing wind told me that I can't ever find her again No matter where I go, I can't find her I guess the ocean spoke to me and asked me where she went The ocean kept asking and eventually, it became tears like me With the white tears that the ocean sent, I made your image I lay by it and called out your name, in case you see I guess the clouds were worried that it would melt - The clouds covering the sun aren't leaving * An ocean without you will live just as tears The rough waves, also despising me Telling me not to come without you, tell me to bring you there Even if I say I can't see you, I know The white snowflakes on my cheek, Are actually your wet kiss and tears * repeat Cre: pop!gasa | Khi đông sang, ta vẫn đi đến bên bờ biển Cơn gió lạnh và đợt sóng trắng xoá như xưa nhưng Em tỏa sáng và vui cười rạng ngời bên cạnh anh Lúc này đây chẳng thể kiếm tìm nơi nào nữa Em nói biển mùa đông, không bóng người trông thật buồn Và nói rằng đôi ta nên ở lại và làm bạn với biển Khi em trốn sau lưng anh tránh những cơn gió gió, anh đã nghe được lời nguyện cầu nhỏ nhẹ của em Khẩn cầu cho đôi ta mãi bên nhau Những cơn sóng dữ dội mãi hỏi anh Tại sao anh đến một mình, em ở đâu rồi Biển không thấy sao- cô ấy đang đứng sau lưng tôi Tránh cơn gió và chìm vào giấc ngủ Khi ánh dương chiếu rọi, cô ấy sẽ tỉnh giấc, chờ một chút thôi! Anh không thể chịu đựng được khi nói rằng anh không thấy gặp lại em nữa Nhưng chẳng biết sao, lệ anh rơi Anh đoán cơn gió thoáng qua đã nói với anh rằng anh chẳng thể thấy em nữa Dù anh đi đâu, anh chẳng thể trông thấy em nữa dường như biển đang gào thét "cô ấy đâu rồi?" Biển đang hỏi anh dồn dập và rồi cũng khóc như anh... Những giọt nước mắt thanh khiết của biển đã gửi, anh vẽ ra hình bóng em Anh nằm cạnh nó và gọi vang tên em, bất chợt em sẽ trông thấy Anh đoán những đám mây kia đang lo lắng và sẽ tan đi Đang che đi ánh mặt trời và chẳng rời * Đại dương không có em chỉ như dòng nước mắt Những cơn sóng dữ, cũng xem thường anh Nói với anh sẽ chẳng xô bờ nếu không có em, hãy mang em về chốn đây Dù khi anh nói rằng anh không thấy em, anh biết Bông tuyết trắng đang rơi trên má anh Bỗng nhiên đó là nụ hôn ngọt ngào và dòng lệ của em * ĐK: Đại dương không có em chỉ như dòng nước mắt Những cơn sóng dữ, cũng xem thường anh Nói với anh sẽ chẳng xô bờ nếu không có em, hãy mang em về chốn đây |