Quay lại trang chủ | Luyện nghe Bài Hát

 ชูเกียรติ ศักดิ์วีระกุล
 
 เคยได้ยินใช่ไหมว่าที่นึงถ้าไปถึงเราจะมีทุกอย่าง
 ความสุขความฝันอะไรที่เฝ้ารอ จะรอเราอยู่ที่ปลายทาง
 และต้องใช้เพียงตั๋วเดินทางแค่ใบเดียว และมันก็ไปกลับได้ตั้งหลายครั้ง
 แต่ไม่เคยจะมีผู้ใดที่เคยไป จะกลับมาเล่าอะไรให้ฉันฟัง
 
 ก็เลยสงสัยว่าจริงหรือไม่จริง อยากไปเจอกับตัวซักครั้งหนึ่ง
 จะต้องเดินทางไกลด้วยเท้าฉันก็ยอม หากมันจะมีอะไรเมื่อไปถึง
 ต่อให้ตั๋วเดินทางจะแพงสักเท่าไร ต้องจ่ายด้วยอะไรจะไปหามา
 และฉันจึงจ่ายหมดเท่าชีวิตที่ฉันมี เพื่อให้ใครบางคนมาส่งคืนและบอกว่า
 
  ตั๋วใบนี้ไม่ได้มีสำหรับฉัน แม้เค้าจะขายให้ทุกคนได้เท่ากัน เพียงแต่รถขบวนนี้ไม่มีที่ให้กับฉัน จึงไม่มีสิทธิ์เดินทาง
 (ซ้ำ *)
 
 อย่างที่เคยบอกไปฉันทุ่มเท และออกเดินไปตามทางที่เค้าไป
 จะเหนื่อยจะร้อนจะหนาว ฉันไม่กลัว กับใจทระนงจะทนไหว
 และในไม่ช้าไม่นานก็มองเจอว่ามีปลายทางอยู่ไม่ไกล
 ก็เลยตะเกียกตะกาย เพื่อไปเจอสุดท้ายปลายทางที่หายไป
 มันคงไม่มีจริงแท้ และแน่นอน ปลายทางให้กับคนอย่างฉัน
 
 ว่าแต่ตั๋วเดินทางที่ใครๆ ก็มี คงไม่ได้มีให้กับคนอย่างฉันเหมือนกัน
 จึงหวนคืนไปยังทางที่เดินมาก็มีใครมองอยู่ตรงนั้น
 พอเดินกลับไป ก็เจอคนเดิม จึงบอกกับฉัน ย้ำๆ ซ้ำๆ 
 (ซ้ำ *)
 
 -----------------
 Ticket (Day Trip)  (Eng Subs)
 
 You must have heard of the place that  we get to, we will have everything.
 Happiness and dreams that's  waiting for will wait for us at the destination.
 And only a  ticket is needed for multiple return trips.
 But no one  ever returned to tell me anything.
 
 So I wonder if  real, want to see it for myself.
 Even  it's by foot I'm willing to go, if there will be something upon arrival.
 No matter what I must pay to get the  I will.
 and so I paid with everything I  just for someone to return it all to me and say...
 
 * This  is not for me even though it is sold to all. It's just that this train does not have a place for me so I cannot travel.
 (Repeat *)
 
 Like I said, I'm  and travelled in the direction that he travelled.
 No matter the fatigue, the  or the cold, I'm not afraid. With a proud heart I will endure
 and in not too long  destination will become apparent.
 So I clamber on to reach that  that is disappearing.
 It probably is not real, that  for someone like me.
 
 The  that everyone has, probably does not exist for someonelike me.
  so I turn my back to the way that I came from, and there I saw someone looking.
 When walked back, I saw that it was the same peson that told me repeatedly,  that...
 (Repeat *)